8:19 AM
.....ေႀသာ္ ေျပျမန္မာ ေခတ္ထူး
ရာဇ၀င္မွာ ၊ စာတင္လို႕က်ဴးခဲ့ႀက
ငေထြးရူး လံုးလက္ဖယ္
ေညာင္ဦးနယ္ ကိုေရႊဖီး
ေရႊထီးေလာင္း မင္းက်န္စစ္
ထီမထင္ေအာင္ ၊ ျပည္ခြင္ကိုခ်စ္ခဲ့ႀက
ရဲတပ္မေတာ္ ျခံအရံ၊ ျမန္မာ နယ့္တရိုး
ရန္ထိုထိုကို ၊ ရန္လိုလွ်င္ ခ်ိဳးခ့ဲ၍
ျမိဳ႕ရိုးျမင့္ ေျပပုဂံ ၊ ရဲတပ္မေတာ္ အျပန္မွာ။
ေအာင္လံေတြ ေရာင္ပ်ံျမဴးကာပါ့
တပ္ဦးမွာ တခ်ီခ်ီနဲ႕
ေအာင္ေရႊစည္ ေအာင္သံညွင္းလိုက္ေတာ့
ျပည္တြင္းမွာ ညံဆူဆူနဲ႕
က်န္ရစ္သူ ပုဂံသားတို႕မွာလ
အားတက္ႀကမွာ။
....လာစမ္းဟဲ့ ေမ့သား
အမယ္မင္း ထြားလိုက္တာ
စစ္သားႀကီးလံုးလံုး ၊ ဗိုလ္မွူးႀကီး ရံႈးေလာက္ရဲ႕
ပခံုးနဲ႕ လက္ျပင္၊ ေႀကာျခင္က သံေခ်ာင္း
တႏွစ္တြင္းမွာ ၊ ခ်က္ခ်င္းဘဲ ေျပာင္းေရာ့
ေကာင္းလိုက္ေပ့ ေမ့သား
ဤဇမၺဴ၊ တလူရွားေလာက္ရဲ႕
မယ္ဘြားမွာေလ
ပန္းသေျပႏွင့္ေညာင္ေရသြန္းေလာင္း
ျပည္ႀကီးရွင္ အႏိုင္ရလို႕
ငါ့သားလွ ျပန္လာေႀကာင္းကို
ေန႕တိုင္းဘဲ ေတာင္းရတယ္
အမယ္ မမ
သားလွတြက္တာ၊ ေနာင္မ်ားျဖင့္ ပူပါနဲ႕
ပုဂံမွာေမြး ၊ ပုဂံေသြးမို႕
အေလးမမူ ၊ အသက္ပင္လွဴခဲ့ေပါ့
ျပည္သူသက္စြန္႕ ၊ လက္ရံုးအင္ သည္တအားနဲ႕
ဘယ္တိုင္းျခား ၀ံ့မတံုးတဲ့။
ယာလက္ရံုး ငဲ႔ျပင္
ႏွလံုးမွာ ျဖဴစင္ႀကယ္နဲ႕
လူတြင္က်ယ္ ပုဂံသားေတြတို႕
ကိုယ့္အားကို ကိုယ္ယံုကိုးကာပါ့
ကိုယ့္မ်ိဳးဂုဏ္ တမာန္တက္ေပလိမ့္
ဓားထက္တဲ့ ပုဂံမွာ
ျမန္မာတို႕ ေခာတ္ေဟာင္း။
......ေစတီနဲ႕ တန္ေဆာင္း
ဆည္ေခ်ာင္းနဲ႕ စပါးႏွံ
ေရႊေပါကၠံ ျပည္တေႀကာမွာ
ေပါခ်င္တိုင္း ေပါတဲ့ျပင္
၀ေျပာတဲ့ သာသနာ
ေခါင္းေလာင္းသံ ညံမစဲရယ္နဲ႕
ပုဂံပြဲ သာလြန္းလို႕
လူသူလာ သြားသူသြား
လယ္တြင္းသား ျပည္ေတာ္သား
အသည္သား မင္းမႈထမ္း
တစိတ္၀မ္း တလက္ညီ
ျပည္ေရးကို ျပိဳင္တူခ်ီႀကေတာ့
ျပည္ေတာ္ျမတ္ ပဲ့တင္သံ
ဘ၀ဂ္က ျပန္ပါေရာ့။.....
တရားငယ္မွန္
ရွင္ျမတ္ကယ္ ေထရ္အရဟံနဲ႕
ေျပပုဂံ ေနာ္ရထာဖုန္းငဲ့ျပင္
ျပည္လံုးညီညာေတာ့
ဤကမၻာမွာ ျပည္ျမန္မာရယ္လို႕ ၀င္းခဲ့သတဲ့
သည္မင္းသည္ျပည္ေထာင္ျဖင့္
မေလးေမာင္ ခ်စ္မျငီးႏိုင္ဘူ႕
ေရႊစည္းခံု ေျခေတာ္ရင္းဆီက
ေခတ္ေဟာင္းစံ ပုဂံသီခ်င္းကိုျဖင့္
ညွင္းဆိုခဲ့ေႀကာင္း။
ေဇာ္ဂ်ီ
Posted in: ေရွးကဗ်ာ
0 comments:
Post a Comment